«پاسکاری جریانی» شیوه ای جدید در حوزه ارتباطات رسانهای
مدیر پایش فضای مجازی معاونت سیاسی صداوسیما گفت: در حوزه ارتباطات رسانه ای با مقوله ای با نام پاسکاری جریان روبرو هستیم؛ برای مثال محال است بی بی سی فارسی یک جریان را از ابتدا تا انتها مدیریت کند؛ چنانچه ظرف ۲۰ سال گذشته هیچ یک از رسانه های بیگانه یا فارسی زبان صفر تا صد جریان ها را پیش نبرده اند.
به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری فارس، علیرضا داوودی مدیر پایش فضای مجازی معاونت سیاسی صداوسیما، در برنامه انعکاس رادیو گفتگو با اشاره به اینکه همه جریانات رسانه ای هیچگاه برای رسیدن به هدف برنامه ریزی نمی شوند، اظهار کرد: زمانی می توان گفت یک رسانه جریان ساز است که گسلی را فعال کرده باشد. همچنین دال و مدلول های این رسانه باید قابل رصد و شمارش و از طرفی این رسانه باید دارای قابل تعمیم و تکثیر بوده و مسیر حرکت این جریان نیز مشخص باشد.
وی با اشاره به جریان رسانه ای که با عنوان فلت یا تخت معرفی می شود، گفت: اگر سال های ۷۷، ۸۸، ۹۶ و ۹۸ را جریاناتی در حوزه اجتماعی تلقی کنیم، اتفاقی که پنجشنبه دو گذشته باید رخ می داد ولی صورت نگرفت، نشان می دهد در جریان فلت یکسری اختلالات ایجاد شده است.
داوودی با بیان اینکه رسانه برای جریان ساز بودن، بایستی گسل فعال شده را به اقدامی عینی و عملی بدل سازد، افزود: در حوزه ارتباطات رسانه ای با مقوله ای با نام “پاسکاری جریان” روبرو هستیم. مثلا محال است بی بی سی فارسی یک جریان را از ابتدا تا انتها مدیریت کند. چنانچه ظرف ۲۰ سال گذشته هیچ یک از رسانه های بیگانه یا فارسی زبان صفر تا صد جریان ها را پیش نبرده اند.
وی پاسکاری رسانه ای را به دلیل ناتوانی رسانه ها در تحمل و تاب آوری هدایت جریان از صفر تا صد دانست و گفت: بی بی سی فارسی یک جریان را ساخته و پرداخته کرده و آن را به ایران اینترنشنال هدایت می کند و از آن سو به وزارت خارجه امریکا و کانال ۱۲ اسرائیل منتقل می شود و حتی از آن سو جریان به روزنامه های معلوم الحال داخلی رجعت می کند.
داوودی خاطرنشان کرد: ما بایستی ماتریکس حرکتی جریانات به نسبت موضوع، گسل ها و پذیرش مخاطب را در اختیار داشته باشیم تا در نهایت بتوان مختصات آن را استخراج کرد بنابراین اگر کسی ادعا کند یک جریان رسانه ای را قبل از بروز و ظهور می شناسد، باید نسبت به آن شک کرد چراکه قبل از روی دادن، فقط می توان جریان را خواند نه اینکه آن را شناخت.
وی ادامه داد: مسئله ای که قرار است در رسانه تبدیل به همه گیری و دغدغه شود، یا باید جذاب باشد یا مهم! در این میان رسانه ها بالاتر از فهم و درک مردم نیستند. بعنوان مثال محاکمه شهردار اسبق تهران برای مردم جذاب بود ولی امروز محاکمه آقای ایکس در فلان قوه برای مردم اهمیت دارد.
داوودی با اشاره به میزان ضریب بلوغ رسانه ای مردم ظرف دو دهه گذشته اظهار کرد: رسانه ملی ایجاد جریانات دقیق به منزله کارآمدی و موثر بودن- و جریانات موازی را بر عهده دارد.مخاطب گاه نیاز خود را بیان می کند و گاه فقط قصد تفریح دارد. جایی که به سمت رسانه کشیده می شود، قصد تفریح دارد و وقتی قصد بروز رفتاری سازمانی دارد، به سمت جامعه گرایش پیدا می کند.
داوودی خاطرنشان کرد: زمانی مسیح علینژاد با کمپین های مختلف به سرحد رسانه ها بدل شد اما آیا توانست خود را به آب و نان مردم پیوند بزند؟ پس می بینیم وقتی از جریان سازی رسانه ای صحبت می کنیم، باید به ضریب اهمیت آن جریان برای مردم نظر کنیم و در اینجا ضریب جذابیت هیچ جایی ندارد.
انتهای پیام