🔸حتما تا به حال شده تصمیم گرفته باشیم کاری را انجام دهیم اما نوتیفیکیشنها، صدای تلویزیون، عکس روی جلد یک مجله و… حواسمان را پرت کرده باشد. این همان چیزی است که از آن به عنوان #حواس_پرتی_دیجیتال یاد میکنیم؛ موقعیتی که مدام توجه ما به سمتی جلب میشود و اساسا تنازع برای جلب توجه کاربران نیز بین غولهای فناوی در جریان است. هر کسی توجه بیشتری را جلب کند، ماندگارتر خواهد شد. پس #توجه ما امروز کالای گرانبهایی است.
🔸اما این سکه، روی دیگری نیز دارد. ما خیال میکنیم که بهخاطر توجه بیشتر، در حال دریافت اطلاعات بیشتر نیز هستیم اما به هزینهای که برای این توجه پرداختهایم توجه نداریم. در زمانهای که از عصر «رسانههای آنلاین آزاد» به عصر «رسانههای آنلاین همهجا» رفتهایم، به قدری در معرض اطلاعات گوناگون برای جلب توجه قرار گرفتیم که در واقع میتوان ادعا کرد #آنقدر_میدانیم_که_انگار_نمیدانیم!
🔸پوریست اقتصاددان، توجه را یک نوع «پول رایج» دانسته که بسیاری از مشخصات پول را داراست. کسانی که آن را ندارند، آن را میخواهند. کسانی که دارند بیشتر میخواهند. میتوانید آن را تجارت کنید؛ میتوانید آن را بخرید و…
🔸تکنولوژی های دیجیتال در حال تربیت نسلی #حواس_پرت و #دیجیتالزده است که توجهش جای تمرکزش را گرفته است. نسلی که در مدل بازاری «توجهت را بده اطلاعات را بگیر» اسیر شده است و نمیداند نتیجه داشتن اطلاعات بدون تمرکز میتواند ورود به تونل نادانی باشد.
✍️سطرهایی از مقاله «مغز آنلاین؛ چگونه رسانههای آنلاین میتوانند نگرش شناختی ما را تغییر دهند» ارائه شده توسط معصومه نصیری به همایش «رسانه و علوم شناختی»
✅توجهمان را ارزان معامله نکنیم.
#علومشناختی
#اقتصادتوجه