به بهانه طرح مجلس برای «ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی»
مجلس شورای اسلامی طرح ساماندهی پیام‌رسان‌های اجتماعی را در دستور کار خود قرار داده است؛ موضوعی که پروپاگاندای رسانه‌ای خاص بنا دارد افکارعمومی را در برابر آن قرار دهد و در بازنمایی خود ایران را جزیره‌ای جدا افتاده از دنیا نشان دهد که شهروندانش را از حق استفاده از پیام‌رسان‌ها منع می‌کند. بدون هیچ توضیح اضافه‌ای در چند بخش به وضعیت مدیریت فضای مجازی در سایر کشورها نگاهی می‌اندازیم.
معصومه نصیری ـ مدرس سواد رسانه‌ای
#قسمت_اول؛ از لایحه میهن‌پرستان تا دیوار ضدخرگوش و ضدگوگل
با این جمله استفان هارتبر، مشاور اسبق وزارت امور خارجه آمریکا و یکی از نظریه‌پردازان نظام سیاسی آمریکاست، شروع می‌کنیم. او گفته است: « دولت آمریکا به لحاظ حقوقی، فرهنگی و اجتماعی هرگز و با هیچ بحرانی صدمه نخواهد دید، مگر از طریق فضای مجازی.»
آمریکا خاستگاه اولیه و پایگاه اصلی فضای سایبری و اینترنت جهانی و بزرگترین سرمایه‌گذار و بهره‌بردار فضای مجازی است و باید دید این کشور در قبال خطرات فضای مجازی چه روشی را در دستور قرار داده است. در اکتبر ۲۰۰۱ لایحه‌ای تحت عنوان «لایحه میهن‌پرستی» مطرح و در کنگره آمریکا به تصویب رسید که به‌موجب آن، ایجاد محدودیت از طریق کنترل و نظارت بر تبادلات اینترنتی کاربران، رنگ قانونی به خود گرفت و سپس در سال ۲۰۰۳ توسط دیوان عالی ایالات‌متحده، با شدت و حدت بیشتری به تصویب رسید و به اجرا درآمد.
آمریکا در سال ۱۹۹۱ نیز به‌عنوان اولین کشور جهان برای محدود کردن فضای مجازی، دست به کار شده و لایحه بسیار مهمی تحت عنوان «شبکه ملی اطلاعات» را در کنگره به تصویب رسانده و اجرایی کرده که یکی از اهداف آن اعمال مدیریت ایالات متحده در پردازش فضای مجازی و ایجاد محدودیت، با کیفیت بسیار بالا و پیشرفته بوده است.
ایالات‌متحده تاکنون بیش از ۲۰۰ قانون دیگر برای کنترل، مدیریت و محدودسازی فضای مجازی خود به تصویب رسانده است و هنوز فراموش نکردیم که چطور مدیران دو شبکه اجتماعی مطرح را به علت تهییج افکار عمومی آمریکا علیه امنیت ملی و سیاست‌های رسمی آن کشور مورد سؤال قرار داد.
در آمریکا قانون به «اف بی آی» این اختیار را داده است که تمامی اطلاعات و داده‌ها و ارتباطات مربوط به کاربران اینترنتی را جمع‌آوری و کنترل کند. این رویکرد در دولت‌های مختلف هم یکسان است تا جایی که باراک اوباما در سال ۲۰۱۵ همان قانون «میهن‌پرستی» را با اضافه کردن ” قانون شنود” و “قانون جاسوسی از ارتباطات اینترنتی کاربران و جاسوسی از مکالمات تلفنی شهروندان آمریکا” تمدید کرد.
قانون «سوپا» و قانون «پیپا» به دولت آمریکا قدرت می‌دهد که در صورت صلاحدید، حتی میلیون‌ها سایت اینترنتی را تعطیل کند. چندی پیش روزنامه نیویورک‌تایمز در سرمقاله خود، از واقعیتی پنهان پرده برداشته و نوشته بود: “نتیجه اجرای دو قانون فوق، ایجاد پدیده‌ای مانند دیوار اینترنتی چین، یعنی همان دیوار آتش بزرگ چین، در آمریکاست.”
#استرالیا کشوری که نامش معادل کل قاره اقیانوسیه است باهدف ارتقای شاخص‌های افزایش ایمنی اینترنت برای خانواده‌ها، ممنوعیت محتوای مجرمانه سایبری را به‌طور جدی با طرح‌هایی سراسری با عناوینی همچون دیواره آتش بزرگ، دیواره آتش ضدخرگوش (برگرفته از نام دیوار ضدخرگوش در تاریخ این کشور) و با سنگین‌ترین جریمه‌ها اجرا کرده است.
در آخرین اقدام، نهاد مدیریت ارتباطات و رسانه استرالیا (آسما) دسترسی به سرویس‌های گوگل را محدود ساخت. همچنین بزرگترین جزیره جهان جایی است که مردم به‌جای نرم‌افزارهای فیلترشکن به‌طور داوطلبانه از فیلترینگ استفاده می‌کنند.
ساماندهی پیام‌رسان‌ها و اساساً فضای اینترنت برای صیانت از افکار عمومی، تمامیت ارضی و ملی و کمک به توسعه و بهبود زیرساخت‌های کشور و پیام‌رسان‌های داخلی، عاقلانه‌ترین کاری است که باید صورت گیرد. پس در خوانش تحلیل‌ها، حواسمان باشد که راهکار اصلاحی برای طرح فعلی مجلس مطرح می‌شود یا اساساً با به‌کارگیری واژه‌های تحریک‌کننده احساسات مخاطبان مثل «انسداد»، «زندان مجازی» و… سعی در به حاشیه بردن اصل موضوع دارند. حواسمان به تکنیک شاه‌ماهی سرخ که یک استدلال #مغلطه‌آمیز است و سازوکارش بر اساس #پرت_سازی_حواس متکی است، هم باشد. در این تکنیک مرکز توجه منحرف می‌شود و توجه افراد به موضوعات نامرتبط کشانده می شود.
انتهای پیام
